Dag 5 : Port Angeles (Hurricane / Elwha)

maandag 11 juli 2016

Onze eerste halte van de dag is Subway.

Tweede stop is het visitor center van Olympic National Park. We leren een heleboel bij over de bomen en het park zelf. Zowel de displays als de film zijn zeer informatief.

We kopen hier onze nieuwe America the Beautiful Pass. Deze kost 80$ en je hebt er een jaar lang toegang mee tot alle nationale parken, monuments, ...

Olympic NP heeft verschillende gebieden die je kan bezoeken. Vandaag plannen we Hurricane Ridge en Elwha River aan te doen. Voor Hurricane Ridge moeten we boven in de bergen zijn, een weg van 18 mijl. De wolken hangen erg laag, dat geeft wel en bijzonder sfeertje aan het bos maar we kunnen de bergen niet zien. Na een hele poos rijden, zijn we door het wolkenpak heen.

We spotten het eerste wildlife van de dag.

Na honderden bochtjes en honderden wow's komen we aan bij Hurricane Ridge.
Beneden was het 16 °C, hierboven nog maar 8 °C.

Aan het trailhead voor de wandeling naar Hurricane Hill staat een ree ons op te wachten.

We beginnen aan onze eerste langere wandeling van de vakantie, 5.1 km heen en terug.

De wandeling klimt langsheen prachtige bloemenweiden tot je bijna boven de boomgrens in de toendra belandt.

De panorama's onderweg zijn super mooi. Dit is echt genieten.

Al bij al valt de klim nog mee. En natuurlijk is het uitzicht hierboven nog mooier.

Alhoewel dat niet voor lang zal zijn want er komen langs alle kanten wolken opzetten.

Hieronder Mount Olympus (2428 m)

De pieken blijven verstoppertje spelen achter wolkenslierten.

Op de hele tocht zien we erg veel reetjes, 8 marmotten, chipmunks, ...

We keren terug naar de parking en daar houdt deze jongen (meisje ?) nog altijd de wacht.

Ietsje verder op de terugweg ligt een picnicplaats. We eten onze broodjes want het is al ver na de middag. We hebben weer veel tijd bij het wildlife verloren. Enfin, dat is niet echt juist. We hebben te lang staan genieten van het wildlife.

Tegenover het Hurricane Ridge visitor center kan je ook nog wandelen. Maar ... we zitten in de mist. Bij momenten zie je geen hand voor ogen.

We besluiten dan maar niet te wandelen maar vertrekken naar Elwha River. Om daar te geraken moeten we dus weer 18 mijl de berg af. Weer door de wolken. Wanneer we lager dan de wolken zijn, kunnen we nu wel de Strait of Juan de Fuca zien. Aan de andere kant van de zeestraat ligt Canada (het donkere deel aan de horizon).

En ook Port Angeles is goed te onderscheiden (ook hier aan de horizon Canada)

Oh ja, dit is onze huurauto en een stukje van de Hurricane Ridge Road.

Onze volgende halte is dus Elwha River Valley. Helaas gaan we enkel maar naar een waterval kunnen wandelen want vanaf daar is de weg afgesloten. De weg verderop is weggespoeld door overvloedige regenval in combinatie met smeltwater.

Het pad naar de Madison Falls is erg kort. We vinden het beiden wel een mooi stukje bos. Het is dan ook onze allereerste kennismaking met een regenwoud.

Waterval n° 1 van deze reis, Madison Falls (hoogte 18.3 m)

Bij de parkeerplaats nemen we nog een foto van de Elwha River, de dader die de weg deed wegspoelen. Nu ziet ie eruit als een rustig riviertje maar dat was enkele maanden geleden dus even anders.

Doordat we minder gewandeld hebben bij Hurricane Ridge en doordat we hier niet verder kunnen, hebben we tijd over.

We besluiten om naar de Deer Park te rijden. Dat stond eigenlijk gisteren op het programma.

Het is een gok want de toppen van de bergen hangen in de wolken.

De Deer Park Road is 18 mijl lang waarvan de laatste 9 mijl onverhard zijn. Het onverharde stuk ligt er wel goed bij, er zijn maar een paar puttekes. Maar de wolken worden steeds dikker en het begint te regenen. We zetten toch door in de hoop boven de wolken te geraken.
Fout gegokt, boven is het één en al mist.

We wilden hier het Rainshadow Trail doen naar een punt waar je 360° zicht hebt maar passen ervoor. Het regent erg hard en zicht is zo goed als 0.

Dan maar terugkeren. Wat dan wel voordelen heeft aan de regen is dat de putjes in de weg vol water staan zodat ik ze gemakkelijker zie aankomen.

En dan plots, springen er 2 reeën voor ons door over de weg heen.

Sander kan ze nog net op de foto krijgen. Net een sprookje zo met de mist.

Zo is onze moeite meteen ook beloond. De mist/wolken tussen de bomen geeft een mysterieus gevoel aan dit bos.

Eenmaal beneden is het gestopt met regenen. Onze auto ziet er niet uit. Wanneer we terug bij het hotel aankomen overwegen we nog even om met de auto naar de carwash te gaan maar net op dat moment begint het terug te regenen. We zullen de natuur het poetswerk laten doen.

's Avonds draai ik nog een machine was en kruip op tijd in mijn bed.


Afgelegde km: 179
Het weer: wolken, zon, wolken, regen, 16 °C
Hotel: Super 8 Port Angeles - Port Angeles