Amai! Het is ontzettend koud deze ochtend. We sliepen met het raam open en hadden een extra deken nodig. We laden al alles in de auto en rijden dan naar de grote parking. Die ligt tussen het restaurant en de winkel. In het restaurant moeten we zijn voor ons ontbijt, in de winkel om uit te checken en om onze zak ijs op te halen. Voor elke overnachting heb je recht op een zak ijs en je mag kiezen als je die bij het inchecken of het uitchecken mee neemt.
Eerst dalen we een heel stuk en daarna rijden we tussen velden en weides. En neen we zien niet alleen maar koeien. Sander spot enkele reeën in de bosjes en verschillende soorten vogels.
We rijden verder richting Klamath Falls waar we een broodje gaan uithalen bij Subway. Bij het binnenrijden van het stadje komen we langs de Klamath River. Ook hier weer veel vogels.
We stoppen maar even want we moeten nog ver vandaag.
Rond 12u30' zijn we bij de toegangspoort van Lava Beds National Monument.
We krijgen een plannetje en een cave permit (als je niet in andere grotten geweest bent, dit om geen ziektes over te brengen naar de vleermuizen die hier wonen).
Het is een half uur rijden naar het visitor center. Daar eten we eerst ons broodje bij een picnic tafel in de schaduw. Jongens wat is het hier heet.
Voor we aan het echte werk beginnen, al even een voorsmaakje. Vlakbij de picnic tafels ligt de Mushpot. Een goed toegankelijke grot. Bovendien is er een beetje verlichting dus foto's maken gaat ietsje gemakkelijker.
De grotten hier zijn eigenlijk holle lava tubes. Deze zijn ontstaan doordat de lavastromen langs de randen al afgekoeld was en het binnenste nog heet en vloeibaar was. Het binnenste is weggestroomd en liet zo tunnels achter.
Uiteraard bezoeken we ook het visitor center. Zoals zo vaak het geval, ook hier weer interessante info. We zien wel niets over een parkfilm.
We kopen in de giftshop een plannetje van de caves want dit gaan we zeker nodig hebben.
Verder kan je hier in het verhuurcenter terecht voor zaklampen, helmen en kniebeschermers.
Verder kan je hier in het verhuurcenter terecht voor zaklampen, helmen en kniebeschermers.
In de grotten is geen verlichting (niet zoals de Mushpot, die erg toegankelijk is gemaakt), de ondergrond is niet egaal, soms is het plafond erg laag en moet je bukken of op handen en voeten of zelfs kruipen om door te kunnen.
Uitrusting voor een bezoek:
Stevige schoenen, zaklamp (hoofdlamp is handiger dan heb je beide handen vrij), extra setje batterijen, iets op je hoofd, plan van de grot, lange broek en iets met lange mouwen (lava kan erg scherp zijn, niet je beste kleren of je lievelingsshirt dus).
In de grotten is een constante temperatuur van 12,7 °C. Heerlijk koel op zo'n warme dag.
We rijden nu naar de Cave Loop Drive. Deze weg brengt je langs een 10-tal te bezoeken caves.
We doen de Hopkins Chocolate Cave (lengte 428 m). Dit is het serieuze werk. Zodra het kruipen wordt keer ik terug aangezien ik nog met ingepakte vingers rondloop. Sander gaat/kruipt tot het einde. Ikzelf wandel boven wat rond. Er zijn wat ingestorte tubes, daar kan ik wel goed rondlopen.
Mijn wandelingetje
Sander heeft er helemaal zin in. Helaas zijn de volgende 2 caves gesloten (omdat de vele vleermuizen hier te beschermen)
Wel open is de Sunshine Cave (142 m). Ik ga weer mee, tot bijna aan het einde waar het kruipen begint. In deze grot valt regelmatig zonlicht binnen door gaten of barsten in de lava.
Volgende uitdaging wordt Hercules Leg en Juniper Cave, die 2 lopen in elkaar over, totale lengte ongeveer 1300 m. Ik ga niet mee, er is erg veel kruipwerk, met plafonds van soms maar 40 cm hoog. Terugkeren is dan ook geen optie omdat we maar 1 plan hebben. (Als we thuis zijn, zal ik proberen om hier een plannetje van de grot te plaatsen.)
Het begin, de ingang
Foto's van in de grot door Sander genomen
Hier en daar is er een plaats waar wat licht binnenvalt, op zo'n plaats hoorde hij gezoem, hing daar toch wel een kolibrie te fladderen.
Hij heeft ook enkele vleermuizen gezien, gehoord. Op onderstaande foto zie je vleermuis hangen, ongeveer midden op de foto, het grijze verticale vlekje. (Thuis zet ik een pijl)
Ondertussen heb ik boven wat rondgewandeld. Het is zo mooi hier, maar ook o zo warm.
Mijn zoon komt veilig uit de grot.
We beginnen om 16 u aan onze terugrit. Zonder stops is het nog 3u rijden.
Op weg naar de uitgang van het park maken we nog foto's van de Devils Homestead Flow, een enorme lavastroom.
Net buiten het park ligt Tule Lake National Wildlife Refuge. We doen hier nog een kort stop.
Eens we op de I-5 richting Redding zitten domineert Mount Shasta steeds de horizon.
De vulkaan is 4319 m hoog en rijst op uit een vlakte waardoor hij nog imposanter is.
Het wordt al laat dus we besluiten in Weed een restaurantje te zoeken. Tja met zo'n naam kom je er woordspelingen tegen als: get your best stuff in weed (bij een souvenirwinkel). Het wordt de lokale diner Hi-Lo Café. Wat ons betreft een absolute aanrader.
Om 20u30' zijn we eindelijk bij het hotel. Moe, en half gaar door de hitte.
Afgelegde km: 439
Het weer: 30 °C, zon, heet !
Hotel: Best Western Plus Twin View Inn & Suites - Redding
Geen opmerkingen:
Een reactie posten