Dag 16 : Redding (Lassen Volcanic NP)

vrijdag 22 juli 2016


Eerst halen we een broodje uit voor deze middag, samen met de bananen en yoghurt die we bij het ontbijt meenamen, vormt dit een mooi lunchpakket.
Vandaag op het programma: Lassen Volcanic National Park.
Er is een beetje omleiding, staat wel goed aangegeven, maar toch. Je bent even afgeleid. Ik vergeet om te tanken. Ik besef het als we al meer dan een half uur weg zijn. Gelukkig ligt er nog een klein stadje voor het park waar we kunnen tanken. We hadden misschien nog net genoeg in de tank voor vandaag maar ik ben toch geruster met een volle tank.
Gevolg is wel dat we de Wildcat Road niet gaan rijden, die afslag zijn we al even voorbij. Misschien dat we langs die kant terugrijden.

Iets voor de parkingang ligt er een dode ree langs de berm. Ook de gieren hebben dit gezien want ze zijn met wel 5 vogels aan het eten. De een zijn dood is de ander zijn brood, in praktijk gebracht.



We rijden het park in rond 11u. De dame vertelt ons dat het Bumpass Hell Trail nog steeds afgesloten is door aanwezige sneeuw.
In het Loomis Museum, dat ook een beetje als visitor center dienst doet, leer je meer over de geschiedenis van het park waar de laatste vulkanische activiteit plaatsvond tussen 1915 en 1921 (de huidige geothermische activiteit niet meegerekend).
Aangezien het Bumpass Hell Trail nog afgesloten is, zijn we op zoek naar alternatieven. De superbehulpzame ranger Dave, geeft antwoord op al onze vragen.
Sander gaat Lassen Peak beklimmen, ik ga de rest van het park bezoeken.


We besluiten toch wat stops te doen tussen het Loomis Museum en het trailhead voor Lassen Peak. Moesten we besluiten om via de andere uitgang terug richting Redding te gaan dan komen we hier niet meer langs.
De parkweg gaat rond de vulkaan heen. Langs de noord-oost flank van Lassen Peak.
Deze kant werd zwaar getroffen door de uitbarsting van 1915. Hot Rock, een steentje van zo'n 30 ton werd bij de uitbarsting van 1915 van de rand van Lassen Peak tot helemaal onder verplaatst werd.


Devastated Area : gebied dat vernield werd in 1915
Het interpretive trail is slechts 600 m lang, maar wel erg interessant. 



Bij Summit Lake ligt een picnicplaats. We eten onze broodjes en Sander brengt zijn rugzak in orde.



Nog een stukje stijgen tot het trailhead via het hoogste punt op de parkweg, 2594 m. Er ligt nog redelijk wat sneeuw vooral op de noord-oostelijke flank.


Om 13u10' vertrekt Sander voor de beklimming van Lassen Peak, 3187 m.
Het is 4 km naar de top met 600 m hoogteverschil, gemiddelde duur van de wandeling 4u. Aangezien ik een mega trage klimmer ben, heb ik besloten om niet mee te gaan. Bovendien heb ik mijn wandelstokken nodig voor zo'n tocht. Ik heb ze wel bij maar ik kan mijn vingers nog niet plooien.

Onze wegen scheiden dus even.


Sander zijn tocht.

Het Lassen Peak Trail is in goede staat en breed genoeg om met 2 langs elkaar te lopen.



Er zijn redelijk wat plaatsen waar je nog door de sneeuw moet wandelen. Daar kan je niet naast elkaar stappen. Het pad is maar smal.





Net voor de top is er eigenlijk geen pad meer. Het laatste stuk moet je klauteren over stenen.
Je loopt er langs de krater van de vulkaan. In de verte zie je Mount Shasta goed liggen.
Bij dit uitzicht neemt Sander zijn pauze. Eerst een vest aandoen want het is koud en het waait behoorlijk hard. Banaantje eten en flink wat drinken.




Op de top van Lassen Peak



Daarna begint hij aan de afdaling.

Om 15u25' is hij terug op de parking. Duur van zijn wandeling 2u15'.


Ingrid haar verslag.

Ik ben dus de rest van het park gaan verkennen.
Net na de parking bij het Lassen Peak Trail kom je bij iets lager gelegen Lake Helen waar je ook mooi zicht hebt op Lassen Peak.



Nog wat lager ligt de parking waar het Bumpass Hell Trail begint. Dat is een gebied in het park waar veel geothermische activiteit is. Een soort mini Yellowstone met warme poelen, pruttelende modder en zwavelgeur (rotte eieren).
Vanaf de parking is niet te zien hoeveel sneeuw er ligt want dat deel van het pad ligt achter de richel op een noordelijk georiënteerde flank. Aan het begin van het pad staat een afrastering en een bordje 'Trail closed' en de mogelijke sancties moest je deze wandeling toch overwegen.
Ik zie hier wel één van de vele seismische meetapparaten staan. (Die zijn er ook in vb Mount Rainier en Mount Saint Helens maar daar hebben we er geen gezien.)




Nog wat lager ligt het mooi groene Emerald Lake.


Er staan erg mooie bloemen op de bergflanken, sommige delen kleuren helemaal geel.


Zicht op Little Hot Springs Valley.


In de volgende vallei ligt Sulphur Works.
Er ontsnapt stoom uit de wand en er ligt een stinkende modderpoel.
Bordjes herinneren eraan hoe gevaarlijk het kan zijn om binnen de afrastering te gaan.





Ook op deze parking bloeien allerlei bloemen.


Ik ben nu bij het Kohm Yah-mah-nee visitor center.
Binnen is er uitleg over vulkanisme. Weerom veel bijgeleerd. In het gebouw ligt ook het Lassen Café & Gift shop. Ik koop er wat zonnecrème en een boek over de nationale parken.
Buiten is er een perkje waar uitleg staat bij planten, een mini botanische tuin.


Ik rijd terug naar de parking waar ik Sander gedropt had.
Net wanneer ik daar aankom zie ik dat hij er al aankomt. Dat was bijna 2u sneller dan ik verwacht had. Ik zal dan maar op een andere keer mijn boek over de nationale parken lezen.

Oh ja, op de parking heb ik ook nog serieus naar mijn voeten gekregen door een parkranger.
Ik wilde gewoon een sneeuw-engel tekenen op een sneeuwwand omdat ik niet echt in de sneeuw durfde te gaan liggen.
Maar mijnheer de ranger vond dat graffiti (?!!). Ik heb mijn engel moeten uitvegen, nog voor ik er een foto van kon maken. Ik heb wel een foto van de wand en zal er thuis een engel op tekenen.

Daarna rijden we eerst nog een stukje verder door op de parkweg zodat Sander ook wat van de rest van het park meekrijgt. Maar die is doodop. Ik keer dan maar en begin dus aan de terugweg (weer richting Loomis Museum.


Kings Creek Meadow, met op de achtergrond Lassen Peak.


De laatste stop is bij Chaos Crags. Hier zie je nog de restanten van de steenlawine die in 1915 van de flank van de berg naar beneden rolde.



Lassen Volcanic NP heeft ons beide bekoord.

Als beloning voor zijn prestatie gaan we bij Ihop eten.
Daarna nog even naar het centrum van Redding om naar de Sundial Bridge te gaan kijken.
Deze kabelbrug over de Sacramento River doet ook dienst als zonnewijzer.


's Avonds leest Sander op de Facebookpagina van Lassen dat het Bumpass Hell Trail open is. Zijn we dus een dag te vroeg naar Lassen Volcanic National Park gegaan.
Geen Bumpass Hell Trail gedaan maar toch hebben we allebei een leuke dag gehad.



Afgelegde km: 281
Het weer: zonnig, in Lassen 22 °C, in Redding 30 °C
Hotel: Best Western Plus Twin View Inn & Suites - Redding



Geen opmerkingen: