Eerlijk is eerlijk, ook aandacht voor het andere kamp. Deze keer niet voor de kamerdeur maar gewoon in de lobby verkrijgbaar, aan de vooravond van de democratische conventie, de Clinton Nation.
De tocht naar het Punta Gorda Lighthouse gaan we niet doen. We werden niet veel wijzer van de uitleg over de wandeling in het visitor center, daarbij hebben ze het ons afgeraden omdat er vandaag door de felle wind hoge golven zijn. De volledige tocht is over het strand, langs kliffen met op enkele plaatsen maar een smalle doorgang.
Het voordeel is dat we wat later mogen opstaan.
Voor we Crescent City verlaten, nog 1 belangrijke stop. Het postkantoor. Gisteren eindelijk de kaartjes voor het thuisfront kunnen schrijven, al is het wel maar een korte boodschap geworden en in een echt lelijk handschrift want mijn middelvinger kan ik nog altijd niet plooien zonder dat de wonde trekt.
Vandaag gaan we de Coastal Drive Scenic Road rijden.
Deze begint bij de afslag voor Klamath Beach Road. Wanneer we op het eerste overlook punt komen zien we dat we ergens iets gemist moeten hebben want we mogen niet meer verder, vanaf hier is het eenrichtingsverkeer. Op dit punt hebben we zicht op de monding van de Klamath River in de zee. Waar beide samen komen, staan allemaal vissers op een rijtje. Langsheen de kust zweven er enkele visarenden (osprey).
We rijden dan maar terug en vinden zowaar een bord met de juiste richting aangegeven.
Toen we zoëven hier langs kwamen, stond er een RV voor het bord geparkeerd.
Nu gaan we wel de goede kant op (Alder Camp Road). Dus op de Klamath Beach Road eerst links aanhouden en dan het rondje rijden.
Na 2 mijl bereiken we High Bluff Overlook. Net voor High Bluff Overlook wordt het een onverharde weg. weeral gravel, onze auto wordt stoffiger en stoffiger.
Er hangt nog wel wat mist maar toch is het uitzicht al knap.
Er hangt nog wel wat mist maar toch is het uitzicht al knap.
Van beide betonnen gebouwen werd de buitenzijde bekleed met hout om de gebouwen op gewone boerderijen te doen lijken.
Regelmatig kunnen we een stukje van de zee zien.
Langsheen het strand zijn er wel 4 visarenden aan het jagen/vissen. Het is een mooi schouwspel om hen bezig te zien. Af en toe heeft er zelfs eentje beet.
Eenmaal terug bij de Klamath River Overlook zien we helemaal niets meer. Er trekt net een sliert mist voorbij. Misschien toch goed dan dat we eerst verkeerd gereden waren.
Voor geïnteresseerden, bij onderstaand beeld ga je dus linksaf.
We stoppen weer in McKinleyville om een hapje te eten en dan zetten we koers naar Ferndale.
Het gehele stadje staat op de lijst van Historic Landmarks. Er zijn erg veel victoriaanse huizen bewaard gebleven, andere restaureerden ze een beetje.
Hier onder Gingerbread Mansion en enkele zichten op de hoofdstraat.
We hebben wel niet het wow gevoel hier. Misschien komt dat omdat het mistig is.
Als laatste stop van de dag staat het Humboldt Bay National Wildlife Refuge gepland.
Het is een gebied dat regelmatig overspoeld wordt door de zee en er loopt een riviertje door. Er is zout en brak water dat de vlaktes vochtig houdt en dit trekt veel vogels aan. We zijn er een beetje in een fout seizoen, trekvogels zijn er nu niet. Sander ziet toch een mooie verzameling van verschillende soorten. We kunnen hier maar 1u40' blijven want dan sluiten ze. Om 17u gaat de poort dicht (op de toegangsweg dus je geraakt er echt niet uit met de auto dan).
Een pad van 1.75 mijl loopt tot aan een lagune. Enkele rotsbarrières verder ligt de zee. Het krioelt er van de aalscholvers, meeuwen en terns.
Het geluid lijkt erg veel op een halve vijver ganzen bij elkaar.
Hier en daar zit ergens een reiger in z'n eentje rustig te vissen.
Ze vallen wel op zo helemaal in het wit.
Uiteraard is het hier gevaarlijk moest er een aardbeving met daaropvolgende tsunami zijn. Langsheen de kust die we bezochten in Washington en California staan deze waaarschuwingsborden.
We hebben flink doorgestapt en rijden om vijf voor vijf voorbij de poort.
Je kan ook via de Hookton Road naar een uitzichtpunt en een andere trail rijden. Hier zit je echter heel wat verder van de vogels af. We keren dan maar terug en zien voor de verandering nog eens wildlife op 4 poten.
Van Eureka zelf krijgen we niet veel mee. Het is er zo ontzettend druk, zelfs vervelend druk. We hadden hier wat murals willen bekijken maar we hebben beide geen zin in file rijden.
Dus op naar het hotel. Ik doe nog een lading was, dan kunnen we er tegen tot we terug thuis zijn.
Voor het avondeten trekken we naar Mary Callender's Restaurant & Bakery, gelegen bij ons hotel. Lekker gemakkelijk maar ... we hebben eerst al bijna een half uur moeten wachten om te kunnen bestellen en daarna nog bijna 1 u (!!!) om onze burgers te krijgen en het was niet eens druk in het restaurant. Het eten viel wel mee maar redelijk norse bediening.
Dus op naar het hotel. Ik doe nog een lading was, dan kunnen we er tegen tot we terug thuis zijn.
Voor het avondeten trekken we naar Mary Callender's Restaurant & Bakery, gelegen bij ons hotel. Lekker gemakkelijk maar ... we hebben eerst al bijna een half uur moeten wachten om te kunnen bestellen en daarna nog bijna 1 u (!!!) om onze burgers te krijgen en het was niet eens druk in het restaurant. Het eten viel wel mee maar redelijk norse bediening.
Afgelegde km: 233
Het weer: 18 °C, zon en mist
Hotel: Best Western Plus Bayshore Inn - Eureka
Geen opmerkingen:
Een reactie posten