Vandaag op het programma: avenue of the giants (CA-254).
Het is een mooi alternatief voor de highway. De weg is 32 mijl lang en ligt in het Humboldt Redwoods State Park. Letterlijk te nemen dus : een weg tussen de reuzen(bomen).
We hebben besloten om alleen de wandelingen die aangeduid staan met 4 sterren (erg mooi) te doen (te vinden op deze site). De eerste ligt redelijk bovenaan in het park. Het Grieg French Bell Trail.
Gelukkig hadden we een beetje bijgehouden waar we overal afgedraaid waren vanaf dat het erg kleine paadjes werden. We gaan op onze stappen terug en vinden uiteindelijk het grotere pad terug. Pff, dat was toch even eng. Een tracker zou hier goed van pas gekomen zijn.
Wat het hier zo mooi maakt, is het groene tapijt dat overal de bodem bedekt. We begrijpen meteen waarom deze wandeling 4 sterren krijgt.
Er staan ook wel grote redwoods maar niet de superdikke bomen die we al eerder zagen.
Ik denk dat we hier toch wel een dik half uur rondgelopen hebben. Eén (of twee of drie) bordjes onderweg zou wel handig geweest zijn.
De andere wandelingen die we willen doen liggen langs de Mattole Road, een zijweg van de avenue of the giants. Dit is ook een verharde weg maar hij ligt er slechter bij dan de onverharde wegen die we deze vakantie al gereden hebben.
We gaan eerst de Big Tree Loop (1 km) doen. Voor we eraan beginnen eten we nog een banaan. Het is al middag voorbij en we hebben beiden honger.
Hier staan veel dikkere, hogere bomen dan bij de vorige wandeling.
De hoogste met 111 m is de Giant Tree.
Vanaf de parkeerplaats ga je eerst via een bruggetje naar de overkant van de rivier.
Het is wat onduidelijk om de toegang tot de brug te vinden. (Ligt wat meer stroomopwaarts).
Hij is omgevallen net op de plaats waar voorheen een brug was.
Vanaf de parkeerplaats kan je de Giant Tree beter fotograferen (alhoewel, best moeilijk met de zon die verkeerd staat).
Nu rijden we een stukje over de Mattole Road terug tot bij Rockefeller Forest.
Daar ligt het Rockefeller Loop Trail (1.1 km). Wat is dit een mooie wandeling. En zoveel grote bomen. Indrukwekkender dan bij de vorige wandeling.
Daar ligt het Rockefeller Loop Trail (1.1 km). Wat is dit een mooie wandeling. En zoveel grote bomen. Indrukwekkender dan bij de vorige wandeling.
Dus hier onze top 3 voor grote bomen: Rockefeller Loop, Big Tree Loop, Grieg French Bell.
En onze top 3 voor schoonheid : Grieg French Bell, Rockefeller Loop, Big Tree Loop.
Op de bodem is er ook weer meer begroeing. Dat maakt het bos wat gezelliger vind ik.
Er zijn enkele bomen die door de bliksem getroffen zijn. Sommigen leven nog gewoon, anderen zijn bijna volledig verkoold.
We houden nog even halt bij het visitor center bij Weott. Stilletjes hadden we gehoopt om hier iets te kunnen eten maar helaas dat kan niet. We blijven niet zo lang dus.
Op een omgevallen giant heeft men jaartallen met gebeurtenissen aangeduid om je een idee te geven hou oud de bomen hier zijn. Het meest linkse pijltje duidt aan: jaar 1000 - Vikings ontdekken Noord-Amerika. Het meest rechtse : jaar 1928 - oprichting van California State Parks.
Wanneer we in het visitor center zijn, vraagt er iemand naar de General Sherman Tree. Oei, antwoordt de ranger van dienst, dat is niet hier maar 500 mijl van hier in Yosemite National Park! Wij verslikken ons als we dit horen maar durven beiden niets te zeggen. Die boom ligt in Sequoia National Park. Zijn wij nu grotere boomexperts geworden dan de ranger?
We begrijpen nu helemaal de spreuk onderaan het kaartje. We hebben "the Magic" gevonden.
Nu op zoek naar eten. Het eerste iets grotere dorpje is Miranda. Daar vinden we om 14u het Avenue Cafe. Italiaans eten (maar ze serveren ook burgers). Alles met de glimlach en bovendien nog eens lekker eten ook.
Nu op zoek naar eten. Het eerste iets grotere dorpje is Miranda. Daar vinden we om 14u het Avenue Cafe. Italiaans eten (maar ze serveren ook burgers). Alles met de glimlach en bovendien nog eens lekker eten ook.
We nemen weer de gewone highway en verderop nemen we highway 1 die ons naar de kust zal brengen. Tot aan de kust is het een erg kronkelende weg. Gemiddelde snelheid op dit stuk is 20-25 mph. Zoveel bochtjes dat ik er even misselijk van wordt. Geen pilletje tegen wagenziekte genomen en bij veel draaitjes heb ik dan wat last.
Maar dan opeens ben je aan de kust en wordt je beloond met dit zicht:
Voor we naar het hotel gaan wil ik nog graag naar MacKerricher State Park in Fort Bragg. In het centrum van het stadje ligt Glass Beach. Nu is de timing helemaal verkeerd. Het is bijna 18u en vloed. Er is dus bijna geen strand onder aan de klif. Wel mooie uitzichten. We zullen later vandaag proberen terug te komen.
Ons hotel ligt rechttegenover de Pudding Creek Treshold (deel van MacKerricher SP). Een pittoresk bruggetje verbindt beide oevers van het riviertje. Vooral nu in de avondzon een mooi zicht.
Sander blijft op de kamer maar ik ga een strandwandelingetje maken.
Ook hier weer de ruwe kust. De zee beukt zo hard tegen de rotsen dat er een nevel blijft hangen.
Ik zoek me een weg naar boven en geraak dan op de brug.
Om terug te gaan kan ik weer afdalen naar het strand ofwel kan ik over het terrein van een hotel. Ik kies voor het laatste en kom zo uit bij een tunnel onder de highway! Superhandig, had ik dit daarstraks geweten dan was ik toen heel wat veiliger kunnen oversteken.
Voor avondeten gaan we naar Denny's om 19u30'. Dit is de allertraagste bediening in een Denny's in het hele land denk ik. We krijgen na bijna een uur ons eten! Bijgevolg zijn we te laat voor de zonsondergang. I am not amused.
Ondertussen is de zee wat aan het terugtrekken en we geven Glass Beach nog een kans.
En ja hoor, we kunnen nu wel het glas zien. Helemaal mooi gepolijst door de zee.
Het is wel al goed donker aan het worden maar toch fijn dat we het gezien hebben.
Amai, dat was nogal een dagje. Nu lekker rust in het hotel met het ruisende geluid van de zee op de achtergrond. Zalig.
Afgelegde km: 237
Het weer: binnenland 25 °C zon, kust 18 °C zon
Hotel: Best Western Vista Manor Lodge - Fort Bragg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten